SADECE İKİ KARAKTERLE FİLM OLUR MU?
Cem Yılmaz, Yılmaz Erdoğan, Şahan Gökbakar derken Ata Demirer de boş durur mu? O da kendi senaryosunu yazarak en çok bildiği şeyi ‘Türkiye’nin yapısını uygun karakterler yaratma’ yeteneğini gösteriyor burada. Ancak yaratıcı kalemin yarattığı bu iki zeki karakterin, iyi bir yönetmenlikle anlatıldıklarını söylemek zor.
“Döngel Karhanesi”nin yönetmeni Hakan Algül ile TV’deki ‘karakter komedisi ustası’ kimliğine tanık olduğumuz Ata Demirer’i bir araya getiren bir durum komedisi. Temelinde sosyal bir taşlama da içeren bu yapıt, aslında Hüseyin Badem ve Firüzan adlı iki karakterin derinliğini bütüne yayabilseymiş daha iyi bir sonuç verebilirmiş diyebiliriz.
ÖZÜNDE SOSYAL TAŞLAMA VAR
Öyle ki Hakan Algül’ün “Döngel Karhanesi”nde de gördüğümüz üç boyutlu karakterlerle dikkat çekse de hikaye anlatma becerisi olmadığı için sınıfta kalan komedi anlayışı birebir burada da hakim. Üstelik bu durum, orada olduğu gibi yine sosyal hiciv yapma şansını elinden alıyor “Eyvah Eyvah”ın senaryosunun.
Ancak Ata Demirer’in kendi için yazdığı ‘köyden kente gelen müzisyen’ tiplemesi ile Demet Akbağ’a cuk oturan ‘pavyon şarkıcısı’ tiplemesi, aslında Türkiye’de ‘şarkıcılık’ meselesi üzerine ince tespitlerde de bulunuyorlar. Tabii bu karakterlerin hafif karikatürize olmaları, abartılı halleriyle de müthiş bir ikili oluşturmalarını sağlıyor. Özellikle de ikinci kısımda ‘bir arada kayıp babanın peşine düştükleri bölüm’ eğleneceli bir akıcılık sağlıyor.
KOMEDİNİN KALİTELİ ALT TÜRÜ OLARAK BİLİNEN DURUM KOMEDİSİNDE FAALİYET GÖSTERİYOR
Zaten film bir süre sonra ‘iki kafadar filmi’ (buddy-movie) alanına giriş yapıyor. Yani aslında Laurel ve Hardy, Abbott ve Costello gibi oyuncularla ve “Salak ile Avanak” (“Dumb and Dumber”) gibi serilerle Amerikan sinemasında gördüğümüz ikililerin diyarlarına giriyor. Tabii bunların durum komedisi geleneğini benimsediklerini bildiğimizden, daha çok yazılan karakterlerle ve kaliteli esprilerle dikkat çektiklerini biliriz. Burada da aynı durum söz konusu.
Ata Demirer’in senaryosunda hafif abartılı olan şey karakterler, “Recep İvedik” serisindeki gibi espriler değil. Öyle ki o film slapstick komedi alt türündeydi, “Eyvah Eyvah” ise durum komedisi alt türünde. Yani komedinin ABD’de de şu sıralar Steve Martin gibi isimlerle dikkat çeken ‘kaliteli kolu’nda diyebiliriz.
Bu sebeple de “Eyvah Eyvah”ın Türk izleyicisi için çok dikkat çeken bir komedi olması zor gözüküyor kanımca. Ancak “Döngel Karhanesi”nde olduğu gibi buradaki tiplemeler de ileride hatırlanacak orası kesin! Kültşeceklerini bile düşünebiliriz!
“Döngel Karhanesi”nin yönetmeni Hakan Algül ile TV’deki ‘karakter komedisi ustası’ kimliğine tanık olduğumuz Ata Demirer’i bir araya getiren bir durum komedisi. Temelinde sosyal bir taşlama da içeren bu yapıt, aslında Hüseyin Badem ve Firüzan adlı iki karakterin derinliğini bütüne yayabilseymiş daha iyi bir sonuç verebilirmiş diyebiliriz.
ÖZÜNDE SOSYAL TAŞLAMA VAR
Öyle ki Hakan Algül’ün “Döngel Karhanesi”nde de gördüğümüz üç boyutlu karakterlerle dikkat çekse de hikaye anlatma becerisi olmadığı için sınıfta kalan komedi anlayışı birebir burada da hakim. Üstelik bu durum, orada olduğu gibi yine sosyal hiciv yapma şansını elinden alıyor “Eyvah Eyvah”ın senaryosunun.
Ancak Ata Demirer’in kendi için yazdığı ‘köyden kente gelen müzisyen’ tiplemesi ile Demet Akbağ’a cuk oturan ‘pavyon şarkıcısı’ tiplemesi, aslında Türkiye’de ‘şarkıcılık’ meselesi üzerine ince tespitlerde de bulunuyorlar. Tabii bu karakterlerin hafif karikatürize olmaları, abartılı halleriyle de müthiş bir ikili oluşturmalarını sağlıyor. Özellikle de ikinci kısımda ‘bir arada kayıp babanın peşine düştükleri bölüm’ eğleneceli bir akıcılık sağlıyor.
KOMEDİNİN KALİTELİ ALT TÜRÜ OLARAK BİLİNEN DURUM KOMEDİSİNDE FAALİYET GÖSTERİYOR
Zaten film bir süre sonra ‘iki kafadar filmi’ (buddy-movie) alanına giriş yapıyor. Yani aslında Laurel ve Hardy, Abbott ve Costello gibi oyuncularla ve “Salak ile Avanak” (“Dumb and Dumber”) gibi serilerle Amerikan sinemasında gördüğümüz ikililerin diyarlarına giriyor. Tabii bunların durum komedisi geleneğini benimsediklerini bildiğimizden, daha çok yazılan karakterlerle ve kaliteli esprilerle dikkat çektiklerini biliriz. Burada da aynı durum söz konusu.
Ata Demirer’in senaryosunda hafif abartılı olan şey karakterler, “Recep İvedik” serisindeki gibi espriler değil. Öyle ki o film slapstick komedi alt türündeydi, “Eyvah Eyvah” ise durum komedisi alt türünde. Yani komedinin ABD’de de şu sıralar Steve Martin gibi isimlerle dikkat çeken ‘kaliteli kolu’nda diyebiliriz.
Bu sebeple de “Eyvah Eyvah”ın Türk izleyicisi için çok dikkat çeken bir komedi olması zor gözüküyor kanımca. Ancak “Döngel Karhanesi”nde olduğu gibi buradaki tiplemeler de ileride hatırlanacak orası kesin! Kültşeceklerini bile düşünebiliriz!
