SİNEMA YAZARI KEREM AKÇA'NIN RESMİ WEB SİTESİ
  • Ana sayfa
  • Biyografi
  • Vizyon
    • 26 Nisan 2019
    • 3 Mayıs 2019
    • 10 Mayıs 2019
    • 17 Mayıs 2019
    • 31 Mayıs 2019
    • 7 Haziran 2019
    • 14 Haziran 2019
    • 21 Haziran 2019
    • 28 Haziran 2019
    • 5 Temmuz 2019
    • 12 Temmuz 2019
    • 19 Temmuz 2019
    • 26 Temmuz 2019
    • 2 Ağustos 2019
    • 9 Ağustos 2019
    • 16 Ağustos 2019
    • 23 Ağustos 2019
    • 30 Ağustos 2019
    • 6 Eylül 2019
    • 20 Eylül 2019
    • 27 Eylül 2019
    • 4 Ekim 2019
    • 11 Ekim 2019
    • 18 Ekim 2019
    • 25 Ekim 2019
    • 1 Kasım 2019
    • 8 Kasım 2019
    • 15 Kasım 2019
    • 22 Kasım 2019
    • 29 Kasım 2019
    • 6 Aralık 2019
    • 13 Aralık 2019
    • 20 Aralık 2019
    • 27 Aralık 2019
    • 3 Ocak 2020
    • 10 Ocak 2020
    • 17 Ocak 2020
    • 24 Ocak 2020
    • 31 Ocak 2020
    • 7 Şubat 2020
    • 14 Şubat 2020
    • 21 Şubat 2020
    • 28 Şubat 2020
    • 6 Mart 2020
    • 13 Mart 2020
    • 22 Mayıs 2020
    • 29 Mayıs 2020
    • 5 Haziran 2020
    • 18 Haziran 2020
    • 26 Haziran 2020
    • 10 Temmuz 2020
    • 17 Temmuz 2020
    • 24 Temmuz 2020
    • 29 Temmuz 2020
    • 7 Ağustos 2020
    • 14 Ağustos 2020
    • 21 Ağustos 2020
    • 28 Ağustos 2020
    • 4 Eylül 2020
    • 25 Eylül 2020
    • 2 Ekim 2020
    • 9 Ekim 2020
    • 6 Kasım 2020
    • 11 Aralık 2020
    • 14 Mayıs 2021
    • 9-11 Haziran 2021
    • 25 Haziran 2021
    • 2 Temmuz 2021
    • 16 Temmuz 2021
    • 23 Temmuz 2021
  • Eleştiri
    • 52 Salı (2013)
    • A Ghost Story (2017)
    • Acı Aşk (2009)
    • Aether (2019)
    • Akvaryum (2009)
    • Ali Kundilli 2 (2016)
    • Anarşi (2014)
    • Annabelle (2014)
    • Ant-Man (2015)
    • Apollo 11 (2019)
    • Ara (2007)
    • Aşırıcılar (2010)
    • Aşkın (500) Günü (2009)
    • Ayı Paddington (2014)
    • Babylon 2022
    • Beyaz Tanrı (2014)
    • Bir Zamanlar Anadolu'da (2011)
    • Bombshell (2019)
    • Buhar Çocuk (2004)
    • Camp X-Ray (2014)
    • Can Dostum (2011)
    • Cats (2019)
    • Cennet (2014)
    • Chi-Raq (2015)
    • Creed (2015)
    • Çalgı Çengi (2011)
    • Çöl Kraliçesi (2015)
    • Deepwater Horizon (2016)
    • Delikanlı (2010)
    • Doğulu Çocuklar (2013)
    • Dünyanın En Güzel Kokusu (2016)
    • Eyyvah Eyvah (2010)
    • Fatih'in Fedaisi: Kara Murat (2015)
    • Futbol A.Ş. (2004)
    • Geceler ve Haftasonları (2008)
    • Geçmiş (2013)
    • Genç Pehlivanlar (2016)
    • Gençlik (2015)
    • Geronimo (2014)
    • Gişe Memuru (2010)
    • Görevimiz Tehlike 4 (2011)
    • Güeros (2015)
    • Havana'ya Dönüş (2014)
    • Herkese Karşı Tek Başına (1998)
    • Hoşçakal (2011)
    • House of the Devil (2009)
    • Il Divo (2008)
    • İki Aşık (2008)
    • İki Gün ve Bir Gece (2014)
    • İnsanları Seyreden Güvercin (2014)
    • İstemsiz (2008)
    • İtiraflar (2010)
    • Joe (2013)
    • John Wick (2014)
    • Jojo Rabbit (2019)
    • Kan Arzusu (2009)
    • Kara Panter (2018)
    • Kar Beyaz (2010)
    • Kızıl Amnezi (2014)
    • Kızkardeşim Evleniyor (2007)
    • Kimliksiz (Unknown) (2011)
    • Kör Nokta (2009)
    • Körfez (2017)
    • Kurt Çocuklar (2012)
    • Labirent: Ölümcül Kaçış (2014)
    • Lanet (2012)
    • Limonata (2015)
    • Locke (2014)
    • Mahmut ile Meryem (2013)
    • Makul Davranış (2014)
    • Mamma Mia (2008)
    • Manhattan'da Sihir (2007)
    • Milyoner (2008)
    • Morg Görevlisi (2010)
    • Mumya: Ejder İmparatorunun Mezarı (2008)
    • Nuh Tepesi (2019)
    • Nükleer Santral (2013)
    • Ölümümün Hikayesi (2013)
    • Özgürlüğe Doğru (2007)
    • Pacific Rim (2013)
    • Peri Ağzı Olmayan Kız (2019)
    • Piercing (2018)
    • Prometheus (2012)
    • Saint Laurent (2014)
    • Saksı Olmanın Faydaları (2012)
    • Salgın (2011)
    • Scott Pilgrim Dünya'ya Karşı (2010)
    • Selah and the Spades (2019)
    • Sleuth (2007)
    • Soysuzlar Çetesi (2009)
    • Speed Racer (2008)
    • Starlet (2012)
    • Şanslı Slevin (2006)
    • Tabanca (2005)
    • Tenet (2020)
    • Tek Başına Bir Adam (2009)
    • Tinker Tailor Soldier Spy (2011)
    • Ve Perde: Sils Maria (2014)
    • Whiplash (2014)
    • Wolverine 3D (2013)
    • Yenilmezler (2012)
    • Yılın Kadını (1942)
    • Ziyaretçiler (2008)
  • Röportajlar
    • Béla Tarr
    • Ben Affleck
    • Carlos Reygadas
    • Gaspar Noé
    • Jessica Chastain
    • Jim Sheridan
    • Kati Outinen
    • Morgan Freeman
    • Rutger Hauer
    • Steven Soderbergh
    • Tsai Ming-Liang
    • Volker Schlöndorff
  • Yönetmenler
    • Aleksei German
    • David Lynch
    • Jean-Luc Godard
    • Jim Jarmusch
    • Luc Besson
    • Stanley Kubrick
    • Steven Spielberg
  • Klasikler
    • Branded to Kill (1967)
    • Double Suicide (1969)
    • Katil Doğanlar (1994)
    • King Kong (1933)
    • Maymunlar Cehennemi (1968)
    • Performance (1970)
    • Tatlı Hayat (1960)
  • Diğer yazılar
    • Oscar >
      • 74. Altın Küre tahminleri
      • 75. Altın Küre aday tahminleri
      • 76. Altın Küre tahminleri
      • 77. Altın Küre tahminleri
      • 78. Altın Küre aday tahminleri
      • 78. Altın Küre tahminleri
      • 73. Bafta aday tahminleri
      • 74. BAFTA ödül tahminleri
      • 27. SAG aday tahminleri
      • 92. Oscar tahminleri
      • 27. SAG tahminleri
      • Oscar 2021 Belgesel Kısa Listesi Tahminleri
      • 2021 National Board of Review tahminler
      • 79. Altın Küre aday tahminleri
      • 2022 Kısa Liste Tahminleri
      • 79. Altın Küre tahminleri
      • 2022 Meslek Birlikleri aday tahminleri
      • 75. Bafta aday tahminleri
      • 28. SAG tahminleri
      • 2022 Indie Spirit Tahminleri
      • 2022 DGA tahminleri
      • 75. BAFTA ödül tahminleri
      • 2022 PGA+WGA tahminleri
      • 94. Oscar tahminleri
      • 32. Gotham ödül tahminleri
      • 32. EFA ödül tahminleri
      • 80. Altın Küre aday tahminleri
      • 2023 Kısa Liste Tahminleri
      • 80. Altın Küre tahminleri
      • 29. SAG aday tahminleri
      • 33. PGA aday tahminleri
      • 76. Bafta aday tahminleri
    • Dosyalar/En İyiler listeleri >
      • 2019'un En İyi 20 Yerli Filmi
      • 2019'un En İyi 50 Yabancı Film (Vizyon)
      • 2019'un En İyi 15 Netflix Filmi
      • 2000-2010 arası en iyi 10 müzikal
      • 2010'ların En İyi 30 Yerli Filmi
      • 2010'ların En İyi 15 Spor Filmi
      • 2010'ların En İyi 15 Müzikal Filmi
      • 2010'ların En İyi 18 Western'i
      • 2010'ların En İyi 16 Aksiyon Filmi
      • 2010'ların En İyi 25 Gençlik Filmi
      • 2010'ların En İyi 30 Belgeseli
      • 2010'ların En Özgün 35 Aşk Filmi
      • 2010'ların En Özgün 30 Animasyonu
      • 2010'ların En iyi 40 Fantastik Filmi
      • 2010'ların En iyi 50 Suç Filmi/Neo-Noir'ı
      • 2010'ların En iyi 60 Korku Filmi
      • 2010'ların En Özgün 75 Bilimkurgu Filmi
      • 2010'ların En Özgün 50 Komedi Filmi
      • 2016'nın En İyi 35 Yabancı Filmi
      • 2016'nın En İyi 15 Yerli Filmi
      • 2015'in En İyi 35 Yabancı Filmi
      • En İyi 15 Hapishane Filmi
      • En İyi 10 Seçim Filmi
      • En İyi 15 müzisyen biyografisi filmi
      • 2020'nin En İyi 15 Yerli Filmi
      • 2020'nin En İyi 15 Yabancı Filmi (Fiziksel Vizyon)
      • Kabuslar Evi Mini Dizisi
      • 2020'nin En Zayıf 70 Yabancı Filmi
      • 2021'in En İyi 30 Yabancı Dijital Filmi
      • 2021'in En İyi 20 Yabancı Sinema Filmi
      • 2021'in En İyi 15 Yerli Filmi
      • 2022'nin En İyi 30 Amerikan Filmi
      • 2022'nin En İyi 70 Uluslararası Filmi
    • Festivaller >
      • Berlin / 2017 Jüri İzlenimleri
      • Cannes / 2009 - 3
      • Toronto / 2010 - 2
    • Bize de bekleriz >
      • Doomsday (2008)
      • Bize de bekleriz: Hansel ve Gretel (2007)
      • Bize de bekleriz: High Art (1998)
      • Bize de bekleriz: Margaret (2011)
      • Bize de bekleriz: Miracle at. St Anna (2008)
      • Bize de bekleriz: Predestination (2014)
      • Rocket Science (2007)
      • Bize de bekleriz: Somersault (2004)
      • Bize de bekleriz: Sugar (2008)
      • Bize de bekleriz: Super (2010)
      • The Brøken (2008)
      • Bize de bekleriz: Vinyan (2008)
    • Sürpriz DVD >
      • Napoleon Dynamite (2004)
  • İletişim

PELİKÜLDEN ÖCÜ ÇIKACAK MI?

IMDB

29/03/2015 - Habertürk

FİLMİN NOTU: 7.7

Resim
Korkuya taze bir kan getiren “Lanet”, “Ruhlar Bölgesi” ve “Şeytanın Evi”nin ‘katil/öteki’ ve ‘atmosfer’ tavizsizliğini, “Şok” ve “Nabız”ın eğilimleriyle bağ kurarak yeniden şekillendiriyor. Bunun yanında tekinsiz kötü adam portresinin çekiciliği, banliyöde akıllara durgun veren sırlara dair açtığı metinler, lens/kamera kullanımını John Carpenter’la eşleştiren görsellik ve dördüncü duvarın yıkılışına getirilen özgün ambalajla öne çıkıyor. Putperestlik bazlı yetkin ve modern okült korku filmi “Lanet”, “Mısır Çocukları” ve “The Wicker Man” gibi akrabalık kurduğu kültleşmiş yapıtların pabucunu büyük oranda dama atıyor.

Amerikan korkusunda ‘belli isimler’i ve ‘melez eğilimler’i bir kenara bırakınca 2000-2010 arası dönemin ilk beş yıllık diliminde gotik korku, ikinci beş yıllık diliminde ise ‘buluntu film’ furyalarını görebiliyoruz. Bu durum aslında ‘Çığlık’ (‘Scream’) serisinin yarattıklarını biraz geriye iterken, yönetmenlerin yaratıcılığını da kısıtlıyordu. “Ruhlar Bölgesi”nde (“Insidious”, 2010) ise James Wan ‘ruh filmi’ni alışılageldik hayalet filmi ve gotik korku geleneklerinin önüne çıkarıp ona “Elm Sokağında Kabus” (“Nightmare on Elm Street”, 1984) etkili bir metafiziksel ceket giydirmeyi hedefliyordu. Bunun üzerine de tekinsizlikten beslenen ‘sinsi bir katil’ yerleştirip ‘fark yaratma’ adına adeta her şeyi yapıyordu.

8MM'YE KAYDEDİLMİŞ CİNAYETLER GERİLİMİN ATARDAMARINA DÖNÜŞÜYOR

Scott Derrickson’ın imzasını taşıyan “Lanet” (“Sinister”, 2012) de aslında bu yeni milenyumdaki furyaların bütün klişelerini yıkıp kendisine bambaşka bir yol açmak için adımlarını atıyor. Perili ev, korkunç çocuk, cadı gibi motifleri kullanırken ayağını korkak alıştırmadan gizemi yer yer öne çıkarıyor. Sinemaskop formatında John Carpenter’ın steadicam veya vinç ile aldığı korkutucu uzun kaydırmalarını hatırlatan dengeli bir yönetmenlik geleneği benimsiyor. Wan’ın William Castle-Sidney J. Furie arasındaki sabit kamera hakimiyeti, böylece bununla yer değiştiriyor.

Zaten “Ruhlar Bölgesi”nde mat renklerle sarılan atmosfer duygusu bu filmde çok fazla yok. Oradaki tekinsizlik ise bir anlamda 8 mm’ye kaydedilmiş cinayetlerin zanlısı Bughuul’un izinde karşımıza çıkıyor. Böylece ‘buluntu film’ meselesine ‘film içinde film’ bakışı yerleştirilip beklentiler iyiden iyiye ters köşe yapılıyor. Maskeli, cadı görünümlü sinsi ve uğursuz ‘kötü adam tiplemesi’ ise bir anlamda sözü geçen eserin besin kaynağına dönüşüyor. ‘Freddy’vari, astral dünyaya açılan ‘metafiziksel’ bir hareketlenmeyi devreye sokuyor.

DÖRDÜNCÜ DUVARIN YIKILIŞINA KORKU TABANINDAN YÜKSELİŞ ARIYOR

Yönetmen ise bunu yaparken aslında girişi modern dünyadaki ‘perili ev’e ‘genel plan’dan odaklanıp  gerilimi düşük tempo yoluyla hissettirerek gerçekleştiriyor. Bu zaman-mekan ilişkisi, Derrickson’ın zekasıyla açığa çıkıyor. Filmi bir ağaç dalında ‘asılı dört cesetin hızlı çekimle geriye sarılması’ ile açan yönetmenin, grenli görüntüleri 1.85:1’in izinde canlandırıp format değişimini yaptığı görülebiliyor. ‘Ev videoları’nı “8 MM” (1998) örneğinde gördüğümüz gibi devreye sokan eser, böylece bir ‘snuff film’ arayışına kadar gidiyor.

Ancak eldeki görüntülerin getirdiği retro aktiflik, ‘cinayet-seri katil araştırmacısı’ karakterin “Cinayeti Gördüm” (“Blowup”, 1966) yanılsamasıyla yaşadıklarını öne çıkarıyor. Sıçramalı kurgunun eskimiş 8 mm görüntülerin arasına ister istemez girip ‘gerçeklik’i sorgulatması ise adım adım günümüzdeki akışa transfer oluyor. Hawke’un hayal-gerçek arasında kalarak ya da ‘dördüncü duvarın yıkılışı’yla üstlendikleri ise bu noktada bir sinemasal malzemeye dönüşüyor. İki akışlı ve üsluplu dramatik yapı böylece bir anlama sahip oluyor.

"ŞEYTANIN EVİ" SONRASI ARTAN GÜNÜMÜZE UYGUN ALT TÜR ÜRÜNLERİNDEN

Derrickson, büyük oranda sıçramalı kurgu ile bu 8 mm filmlerin eskimişliğini sinemaskopa transfer ediyor. Işığı fazlaca yalıtırken doğal renklerin üzerine siyah-beyazdaki ‘düşük kontrast-yüksek kontrast’ ayrımı niyetine canlanan gölgelerin arasında beliren karakterleri yerleştiriyor. Böylece matlıktan öte bir hakikilik etrafımızı sarıyor. Buluntu film furyası ise sanki “Cannibal Holocaust”ta (1980) kullanılan 16 mm halini 8 mm’ye transfer ediyor gibi. Günümüzdeki dijital kamerayı geçişi özellikle reddetmesi bu açıdan önemli.

Seyirci ne ana karakterin hayallerinde alışılageldik bir gotik atmosfer ne de eldeki malzemenin derinliklerinde bir ‘bulunmuş kayıt’ gerçekçiliği tadabiliyor. Aksine “Ruhlar Bölgesi”nin metafiziksel ruh filmi geleneğini metafiziksel okült korku filmine transfer eden bir eserle oyalanıyor. Böylece “Lanet”, büyük oranda TV dalgalarının seri katil yaratarak dördüncü duvarı yıktığı “Şok”un (“Shocker”, 1989) internet-pelikül odaklı versiyonu olarak canlanırken 80’ler ruhlu “Şeytanın Evi” (“House of the Devil”, 2009) sonrası artıp, dini tarikatlar ve satanist grupların hazin gerçekliği konusunda sosyal sorumluluk üstlenen alt tür ürünlerinin de bir yenisine dönüşüyor.

"MISIR ÇOCUKLARI"NIN PABUCUNU DAMA ATIYOR

Ancak elbette onun şeytan inanışı burada putperestlikle canlanıyor. Buguul’un özellikle paganizmi tercih etmesine karşın beş çocuğu toplayıp işi ‘kara tahta’ya kadar götürmemesi ise sanki günümüzde artık ‘pespaye’ duran objelerin devre dışı bırakmasını sağlıyor. “Pek Yakında”da (“Program Na Winyan Akat”, 2008) alışılmışın dışında, ‘hayalet kavramı’ odağından gördüğümüz dördüncü duvarın yıkılışı motifi canlanırken, seriye dönüşen çocuklu alt tür örneği “Mısır Çocukları”nın (“Children of the Corn”, 1984) pabucu büyük oranda dama atılıyor.

“The Wicker Man”in (1973) hafif plastik rahatsız ediciliğinin ve garipliğinin ise yakınından geçilmiyor. Böylece ‘paganizm’ bazlı okült korku filmi alt-alt türü yüksek başarı yüzdesine sahip bir eserle uğurlanıyor. Büyük oranda banliyönün dehlizlerinde, sırların açığa çıkıp nelere yol açtığına dair dini inanış alışkanlığı ve teolojik eğilimler eleştiriliyor.

Böylece korkunç çocuklar konulu bir ‘silinmiş sahneler’ malzemesi işlevi harekete geçirilirken, perili evde boş yere hayalet ve ruh asla gezmiyor. Ce yaparak korkutma düşüncesi ise anlamlı müzik ezgileri ve nokta atışı ses efektleriyle yer değiştiriyor. ‘Tekinsiz beden’ de yer yer James Wan’ın hınzırlığını William Castle odağından canlanıyor. Cadı korkusunun üzerinden bir ‘yanılsama’yı devreye sokuyor.

İNTERNETLE İLİŞKİ KURARKEN CANLILIĞI VE TEKİNSİZLİĞİYLE ÖNE ÇIKIYOR

8 mm-35 mm ve 1.85:1-2.35:1’in zamanla daha da iç içe geçmesi derken internetin de devreye girmesi ise sanki Kiyoshi Kurosawa’nın “D@bbe”ye” (2006) kaynaklık eden filmi “Nabız”ın (“Cairo”, 2001) döneminden yetkin bir “Mısır Çocukları” teneffüs etmemizi sağlıyor. Derrickson’ın, hedeflerine doğru yoldan ulaşırken virajlarda ‘basit rötuşlar’ı asla dikkate almaması, bu sayede de özgünlüğünü koruyup canlılık, tekinsizlik ve lens tercihleriyle germeyi, korkutmayı becermesi ayrı bir ‘profesyonellik’ getiriyor.

Ormanın, evin ve bilgisayar monitörünün kullanımı da bu noktada ‘çoklu geçiş’ açısından değer arz ediyor. Ethan Hawke’un karakter tanımı adına sallapati halini öne çıkarıp korkunç çocukları ‘acaba gerçekler mi?’ sorusuyla işlevkar kılıyor. Sinemanın ‘ev videoları’ canlandırmasıyla üstlendiği ‘katillik’ ise neredeyse ‘hiçlik’ten farksız ilerliyor.

Powered by Create your own unique website with customizable templates.