SİNEMA YAZARI KEREM AKÇA'NIN RESMİ WEB SİTESİ
  • Ana sayfa
  • Biyografi
  • Vizyon
    • 26 Nisan 2019
    • 3 Mayıs 2019
    • 10 Mayıs 2019
    • 17 Mayıs 2019
    • 31 Mayıs 2019
    • 7 Haziran 2019
    • 14 Haziran 2019
    • 21 Haziran 2019
    • 28 Haziran 2019
    • 5 Temmuz 2019
    • 12 Temmuz 2019
    • 19 Temmuz 2019
    • 26 Temmuz 2019
    • 2 Ağustos 2019
    • 9 Ağustos 2019
    • 16 Ağustos 2019
    • 23 Ağustos 2019
    • 30 Ağustos 2019
    • 6 Eylül 2019
    • 20 Eylül 2019
    • 27 Eylül 2019
    • 4 Ekim 2019
    • 11 Ekim 2019
    • 18 Ekim 2019
    • 25 Ekim 2019
    • 1 Kasım 2019
    • 8 Kasım 2019
    • 15 Kasım 2019
    • 22 Kasım 2019
    • 29 Kasım 2019
    • 6 Aralık 2019
    • 13 Aralık 2019
    • 20 Aralık 2019
    • 27 Aralık 2019
    • 3 Ocak 2020
    • 10 Ocak 2020
    • 17 Ocak 2020
    • 24 Ocak 2020
    • 31 Ocak 2020
    • 7 Şubat 2020
    • 14 Şubat 2020
    • 21 Şubat 2020
    • 28 Şubat 2020
    • 6 Mart 2020
    • 13 Mart 2020
    • 22 Mayıs 2020
    • 29 Mayıs 2020
    • 5 Haziran 2020
    • 18 Haziran 2020
    • 26 Haziran 2020
    • 10 Temmuz 2020
    • 17 Temmuz 2020
    • 24 Temmuz 2020
    • 29 Temmuz 2020
    • 7 Ağustos 2020
    • 14 Ağustos 2020
    • 21 Ağustos 2020
    • 28 Ağustos 2020
    • 4 Eylül 2020
    • 25 Eylül 2020
    • 2 Ekim 2020
    • 9 Ekim 2020
    • 6 Kasım 2020
    • 11 Aralık 2020
    • 14 Mayıs 2021
    • 9-11 Haziran 2021
    • 25 Haziran 2021
    • 2 Temmuz 2021
    • 16 Temmuz 2021
    • 23 Temmuz 2021
  • Eleştiri
    • 52 Salı (2013)
    • A Ghost Story (2017)
    • Acı Aşk (2009)
    • Aether (2019)
    • Akvaryum (2009)
    • Ali Kundilli 2 (2016)
    • Anarşi (2014)
    • Annabelle (2014)
    • Ant-Man (2015)
    • Apollo 11 (2019)
    • Ara (2007)
    • Aşırıcılar (2010)
    • Aşkın (500) Günü (2009)
    • Ayı Paddington (2014)
    • Babylon 2022
    • Beyaz Tanrı (2014)
    • Bir Zamanlar Anadolu'da (2011)
    • Bombshell (2019)
    • Buhar Çocuk (2004)
    • Camp X-Ray (2014)
    • Can Dostum (2011)
    • Cats (2019)
    • Cennet (2014)
    • Chi-Raq (2015)
    • Creed (2015)
    • Çalgı Çengi (2011)
    • Çöl Kraliçesi (2015)
    • Deepwater Horizon (2016)
    • Delikanlı (2010)
    • Doğulu Çocuklar (2013)
    • Dünyanın En Güzel Kokusu (2016)
    • Eyyvah Eyvah (2010)
    • Fatih'in Fedaisi: Kara Murat (2015)
    • Futbol A.Ş. (2004)
    • Geceler ve Haftasonları (2008)
    • Geçmiş (2013)
    • Genç Pehlivanlar (2016)
    • Gençlik (2015)
    • Geronimo (2014)
    • Gişe Memuru (2010)
    • Görevimiz Tehlike 4 (2011)
    • Güeros (2015)
    • Havana'ya Dönüş (2014)
    • Herkese Karşı Tek Başına (1998)
    • Hoşçakal (2011)
    • House of the Devil (2009)
    • Il Divo (2008)
    • İki Aşık (2008)
    • İki Gün ve Bir Gece (2014)
    • İnsanları Seyreden Güvercin (2014)
    • İstemsiz (2008)
    • İtiraflar (2010)
    • Joe (2013)
    • John Wick (2014)
    • Jojo Rabbit (2019)
    • Kan Arzusu (2009)
    • Kara Panter (2018)
    • Kar Beyaz (2010)
    • Kızıl Amnezi (2014)
    • Kızkardeşim Evleniyor (2007)
    • Kimliksiz (Unknown) (2011)
    • Kör Nokta (2009)
    • Körfez (2017)
    • Kurt Çocuklar (2012)
    • Labirent: Ölümcül Kaçış (2014)
    • Lanet (2012)
    • Limonata (2015)
    • Locke (2014)
    • Mahmut ile Meryem (2013)
    • Makul Davranış (2014)
    • Mamma Mia (2008)
    • Manhattan'da Sihir (2007)
    • Milyoner (2008)
    • Morg Görevlisi (2010)
    • Mumya: Ejder İmparatorunun Mezarı (2008)
    • Nuh Tepesi (2019)
    • Nükleer Santral (2013)
    • Ölümümün Hikayesi (2013)
    • Özgürlüğe Doğru (2007)
    • Pacific Rim (2013)
    • Peri Ağzı Olmayan Kız (2019)
    • Piercing (2018)
    • Prometheus (2012)
    • Saint Laurent (2014)
    • Saksı Olmanın Faydaları (2012)
    • Salgın (2011)
    • Scott Pilgrim Dünya'ya Karşı (2010)
    • Selah and the Spades (2019)
    • Sleuth (2007)
    • Soysuzlar Çetesi (2009)
    • Speed Racer (2008)
    • Starlet (2012)
    • Şanslı Slevin (2006)
    • Tabanca (2005)
    • Tenet (2020)
    • Tek Başına Bir Adam (2009)
    • Tinker Tailor Soldier Spy (2011)
    • Ve Perde: Sils Maria (2014)
    • Whiplash (2014)
    • Wolverine 3D (2013)
    • Women Talking (2022)
    • Yenilmezler (2012)
    • Yılın Kadını (1942)
    • Ziyaretçiler (2008)
  • Röportajlar
    • Béla Tarr
    • Ben Affleck
    • Carlos Reygadas
    • Gaspar Noé
    • Jessica Chastain
    • Jim Sheridan
    • Kati Outinen
    • Morgan Freeman
    • Rutger Hauer
    • Steven Soderbergh
    • Tsai Ming-Liang
    • Volker Schlöndorff
  • Yönetmenler
    • Aleksei German
    • David Lynch
    • Jean-Luc Godard
    • Jim Jarmusch
    • Luc Besson
    • Stanley Kubrick
    • Steven Spielberg
  • Klasikler
    • Branded to Kill (1967)
    • Double Suicide (1969)
    • Katil Doğanlar (1994)
    • King Kong (1933)
    • Maymunlar Cehennemi (1968)
    • Performance (1970)
    • Tatlı Hayat (1960)
  • Diğer yazılar
    • Oscar >
      • 74. Altın Küre tahminleri
      • 75. Altın Küre aday tahminleri
      • 76. Altın Küre tahminleri
      • 77. Altın Küre tahminleri
      • 78. Altın Küre aday tahminleri
      • 78. Altın Küre tahminleri
      • 73. Bafta aday tahminleri
      • 74. BAFTA ödül tahminleri
      • 27. SAG aday tahminleri
      • 92. Oscar tahminleri
      • 27. SAG tahminleri
      • Oscar 2021 Belgesel Kısa Listesi Tahminleri
      • 2021 National Board of Review tahminler
      • 79. Altın Küre aday tahminleri
      • 2022 Kısa Liste Tahminleri
      • 79. Altın Küre tahminleri
      • 2022 Meslek Birlikleri aday tahminleri
      • 75. Bafta aday tahminleri
      • 28. SAG tahminleri
      • 2022 Indie Spirit Tahminleri
      • 2022 DGA tahminleri
      • 75. BAFTA ödül tahminleri
      • 94. Oscar tahminleri
      • 32. Gotham ödül tahminleri
      • 32. EFA ödül tahminleri
      • 80. Altın Küre aday tahminleri
      • 2023 Kısa Liste Tahminleri
      • 80. Altın Küre tahminleri
      • 29. SAG aday tahminleri
      • 33. PGA aday tahminleri
      • 76. Bafta aday tahminleri
      • 2023 DGA tahminleri
      • 29. SAG tahminleri
      • 2023 PGA tahminleri
      • 2023 Indie Spirit Tahminleri
      • 95. Oscar tahminleri
    • Dosyalar/En İyiler listeleri >
      • 2019'un En İyi 20 Yerli Filmi
      • 2019'un En İyi 50 Yabancı Film (Vizyon)
      • 2019'un En İyi 15 Netflix Filmi
      • 2000-2010 arası en iyi 10 müzikal
      • 2010'ların En İyi 30 Yerli Filmi
      • 2010'ların En İyi 15 Spor Filmi
      • 2010'ların En İyi 15 Müzikal Filmi
      • 2010'ların En İyi 18 Western'i
      • 2010'ların En İyi 16 Aksiyon Filmi
      • 2010'ların En İyi 25 Gençlik Filmi
      • 2010'ların En İyi 30 Belgeseli
      • 2010'ların En Özgün 35 Aşk Filmi
      • 2010'ların En Özgün 30 Animasyonu
      • 2010'ların En iyi 40 Fantastik Filmi
      • 2010'ların En iyi 50 Suç Filmi/Neo-Noir'ı
      • 2010'ların En iyi 60 Korku Filmi
      • 2010'ların En Özgün 75 Bilimkurgu Filmi
      • 2010'ların En Özgün 50 Komedi Filmi
      • 2016'nın En İyi 35 Yabancı Filmi
      • 2016'nın En İyi 15 Yerli Filmi
      • 2015'in En İyi 35 Yabancı Filmi
      • En İyi 15 Hapishane Filmi
      • En İyi 10 Seçim Filmi
      • En İyi 15 müzisyen biyografisi filmi
      • 2020'nin En İyi 15 Yerli Filmi
      • 2020'nin En İyi 15 Yabancı Filmi (Fiziksel Vizyon)
      • Kabuslar Evi Mini Dizisi
      • 2020'nin En Zayıf 70 Yabancı Filmi
      • 2021'in En İyi 30 Yabancı Dijital Filmi
      • 2021'in En İyi 20 Yabancı Sinema Filmi
      • 2021'in En İyi 15 Yerli Filmi
      • 2022'nin En İyi 30 Amerikan Filmi
      • 2022'nin En İyi 70 Uluslararası Filmi
    • Festivaller >
      • Berlin / 2017 Jüri İzlenimleri
      • Cannes / 2009 - 3
      • Toronto / 2010 - 2
    • Bize de bekleriz >
      • Doomsday (2008)
      • Bize de bekleriz: Hansel ve Gretel (2007)
      • Bize de bekleriz: High Art (1998)
      • Bize de bekleriz: Margaret (2011)
      • Bize de bekleriz: Miracle at. St Anna (2008)
      • Bize de bekleriz: Predestination (2014)
      • Rocket Science (2007)
      • Bize de bekleriz: Somersault (2004)
      • Bize de bekleriz: Sugar (2008)
      • Bize de bekleriz: Super (2010)
      • The Brøken (2008)
      • Bize de bekleriz: Vinyan (2008)
    • Sürpriz DVD >
      • Napoleon Dynamite (2004)
  • İletişim

'ROCKETMAN': ARANAN MODERN ELTON JOHN FİLMİ

ımdb

FİLMİN NOTU: 6.9

Resim
Dexter Fletcher, modern müzikal klasiği “Tommy”nin Elton John merkezli ardılı ya da yan bölümüne imza atmış. “Rocketman”, kurgusundan kostümlerine koreografisinden ses tasarımına her şeyiyle enerjik, modern ve başarılı bir ‘biyografik rock müzikali/operası’.
 
‘TOMMY’ KÜLTÜNÜN ARDILLARI ÇOĞALIYOR
 
Müzikalin 1930-1960 arasına denk gelen altın döneminde bambaşka alt türler hakimiyet kurmuştu. Ama bunlara paralel olarak ‘biyografik müzikal’, 1936’da “The Great Ziegfeld” ile başladı. 1950’lerin sonunda sinemaya giren Elvis Presley, 1963’te rock şarkıcısı bir ana karakter kullanan “Bye Bye Birdie”, 1964’te Beatles’ın klasikleşen sahte belgeseli “A Hard Day’s Night” derken ‘rock kültürü’nün ayak sesleri hissedilmeye başlanmıştı. 1970’lerde ise müzikalde modern dönem start aldı. Bunların içinde ‘biyografik rock müzikalleri’ önemli bir yere sahipti.
 
O dönemde çılgın ve biçimci biyografilerle çığır açan Ken Russell ise özellikle sinema tarihinin en iyi müzikalleri arasındaki The Who filmi “Tommy”de önüne geçilemeyecek bir model yarattı. ‘Rock müzikali’ olarak 1973’te çekilen “Jesus Chris Superstar”a göre bambaşka bir şey vardı sahnede. Orada Elton John ise Pinball Wizard (Tilt Büyücüsü) karakteriyle The Who’nun kurucusu Roger Daltrey’nin sahnesinin ortasında duran çılgın bir figürdü. Bu modelin ana meselesi; ‘saykodelik dünya’, ‘camp doku’, ‘rock/pop şarkıları’nı bir ‘jukebox müzikali’nin kurallarıyla devreye sokmaktı. Bir şarkıcının ya da müzik grubunun bestelediği şarkılardan koreografi yaratmak ana mantıktı. Ağdalı prodüksiyonların yerini ‘alt/karşıt kültür’ incelemesi almıştı artık.
 
FLETCHER MÜZİKALDE DAHA ÇOK ÜRETİM YAPMALI
 
Ama nedense günümüzde müzisyenleri ele almak söz konusu olduğunda bu alanda çok fazla üretim göremiyoruz. Daha ziyade ‘klasik biyografi’ler aktif. Elbette 2010’larda “Aşk ve Merhamet” (“Love & Mercy”, 2014), “Sen Şarkılarını Söyle” (“Inside Llewyn Davis”, 2013), “Blaze” (2018) bu alanda kendi orijinalliği olan filmlerdi. Ancak biraz da işin plastik boyutuna, hayali dehlizlerine, camp potansiyeline alan açmak şart.
 
Misal Julie Taymour “Accross the Universe”da (2007) sadece “The Wall” (1982) kafasını yansıtan romantik bir Beatles müzikaline imza atabilmişti, Richard Lester’ın “A Hard’s Day’s Night”ını sollayamamıştı. “Rocketman”de (2019) Dexter Fletcher kariyerinin yönelttiği yere gidiyor ve başarılı olduğu “Sunshine on Leith” (2013) sonrası ikinci kez bir müzikalle karşımıza çıkıyor.
 
EGERTON, ELTON JOHN’UN TA KENDİSİ OLMUŞ
 
Ana karakterin adının Elton konması sürecinin de muhakemesini yapan, ama esasen uçup gitmiş hali ile gerçek dünyası arasında gidip gelen bir hikaye kurgusu tercihi var. Çocukluk, gençlik, orta yaşlılık halleri iç içe geçiyor ve bir şarkı söyleme malzemesine dönüşüyor. Bu durum sahnedeki performansların etraftaki mimariyle ilişkisine de yansıyor. Taron Egerton, klişe yumağı “Kartal Eddie”den (“Eddie the Eagle”, 2016) tek akılda ve ayakta kalan ismiydi. Burada da John’un ta kendisi olmuş.
 
Aksandan makyaja onu bedenine o kadar büyük bir detaycılıkla yerleşmiş ki, aradaki farkları bulmakta zorlanıyoruz. Hatta etkileyici açılış ve kapanış sekanslarının da bu konuda bir nokta koyma işlevi var. “Rocketman”, rahatlıkla “Tommy”nin 2010’lardan ardılı ya da yan bölümü olarak anılabilir. 1975’te gördüğümüz Pinball Wizard karakterinin yaşlarında burada canlanmış gibi Elton John. Bu konuda 1989’lu Egerton bir falso vermiyor. Fletcher, elbette Ken Russell’ın o dönemdeki zindeliği kadar taptaze durmuyor. Ama ‘klasik müzikal’ ve ‘klasik biyografi’nin sinemayı sürüklediği o anlamsız seri üretimlere isyan ediyor.
 
UÇUŞ SERBEST!
 
Elbette “Nowhere Boy” (2009) gibi zamanlaması becerikli bir John Lennon biyografisi var. Ama müzikalin “Hedwig ve Kızgın Çıkıntısı” (“Hedwig and the Angry Inch”, 2000) gibi postmodern bir LGBTİ+ başyapıtıyla start aldığı bir yüzyılda, özgürlük, biçimcilik, alt kültür ve daha nicesine ihtiyaç vardı. Bu konuda “Repo! The Genetic Opera” (2009) da füzyon harikası bir bilimkurgu rock operası olarak başka bir boyutun sözünü verip sınırları zorluyordu.
 
“Rocketman” o kadar devrim niteliğinde değil. “Kırmızı Değirmen!” (“Moulin Rouge!”, 2001), “Hedwig ve Kızgın Çıkıntısı”, “Repo! The Genetic Opera” gibi müzikalin postmodern döneminin başyapıtları arasına katılmıyor. Ama Elton John biyografisinden ziyade ‘Elton John rock müzikali’ olmayı seçerek ruh halinin filmi olmuş. Bu da aslında isminden başlayan ‘uçuş serbest!’ algısını uyuşturucu, rock ve cinsellik temsilli hale getiriyor. Popüler figürün özel hayatı da homofobik “Bohemian Rhapsody”den (2018) sonra olabildiğince özgürlükçü bir şekilde yansıtılıyor. Sahne hayatının bir parçası olarak ‘zenginlik’ aşılıyor.
 
Yani isminin ötesinde, “Kartal Eddie”nin uçma üzerine muhafazakar kayak filmi olduğunu düşününce Fletcher’a gerçek müzik ruhu yaramış. Kaydırılan kameranın işlevselliğiyle uyum kesmesinin ritme adapte oluşu camp dekorasyon-kostümden o kadar iyi destek alıyor ki koreografi ve mizansen gücüne hayran kalmamak mümkün değil! Fletcher, yeni nesil Ken Russell olma yolunda ilerleyip ‘biyografi’ formülünde ‘lineer olmayan hikaye kurgusu’ ve ‘camp plastik anlar’a kafa yormalı! Böylesi enerjik müzikallere sektörün ihtiyacı var!


'SİYAH GİYEN ADAMLAR 4': BÖYLE YENİ NESİLLER TUTMAZ

ımdb

FİLMİN NOTU: 3.9

Resim
Miadı dolan serilere ‘yeni nesil’ getirmek Hollywood’un olmazsa olmaz kuralı. Ama vasat “Siyah Giyen Adamlar: Global Tehdit”te Smith’in yerine Hemsworth’ü, ne de Jones’un yerine Thompson’ı getirme hamlesi tutuyor.
 
BİR ‘ARA BÖLÜM’ HİSSİYLE KAYBOLUP GİDİYOR
 
1997’de start alan ‘Siyah Giyen Adamlar’ serisi, ‘iki kafadar uzaylı istilası filmi ya da parodisi’ şablonunu devreye soktu. Bu da ‘Cehennem Silahı’ (‘Lethal Weapon’) ve ‘48 Saat’in (‘48 Hrs.’ tutmasıyla ‘siyah-beyaz bir ikili’nin daha devreye girdiği bir melez iskelet demekti. 2002’de aynı ekibin uyumuyla gelen devam filmi keyifliydi. 2012’de ise ‘zaman yolculuğu’ motifi üzerinden Josh Brolin, Michael Stuhlbarg, Jemaine Celement ve Alice Eve’in varlığı doyurucuydu.
 
2019’da “Siyah Giyen Adamlar: Global Tehdit”te (“Men In Black: International”) ana kadro tamamen gençleştirilmiş. Kimin kimin yerine geçtiği net olmayabilir. Ama Tessa Thompson ile Chris Hemsworth’ün, Tommy Lee Jones ile Will Smith’in veliahtına dönüştüğü söylenebilir. Bu tercih, filmin ‘beyaz-siyahi aşkı’na kaymasına, başka bir ‘medyatik’ arayışa kaymasına sebebiyet veriyor. Ama bir ‘ara bölüm’ ya da ‘ön bölüm’ hissiyle sanki gözümüzün önünden geçip giden vasat bir bilimkurgu-komedi seyirliği canlanan.
 
SMITH’IN YERİNE HEMSWORTH’Ü GETİRMEK İNTİHAR GİBİ!
 
1969’lu siyahi yönetmen F. Gary Gray; “İntikam Ateşi” (“A Man Apart”, 2003) ve “Straight Outta Compton” (2015) haricinde sekme yaşamayan memur bir yönetmendir. Ama burada projenin anlamsızlığına ve gereksiz ‘politik açıdan doğru’ hesabına o kadar kendini kaptırmış ki ‘katkıda bulunamama’ zarara yol açıyor. ‘Siyah Giyen Adamlar’, milliyetçi ve emperyalist uzaylı istilası filmlerinin arttığı günümüzde şart bir seri.
 
Ama Jones ve Smith’in yerini dolduracak ikili halen bulunamadı. Deneyimli Neeson ile başlama bir artı puan, ama onun üzerine de gidilmiyor. 2012’den sonra ikinci kez seride yer alan Emma Thompson bir Ajan O karizması katsa da bir yere kadar filmi idare edebiliyor. Ne kurgusu, ne senaryosu, ne oyuncuları, ne de karakterleri işleyen bir tür filmi dördüncü Siyah Giyen Adamlar.
 
Kimsenin birbirine kimyası tutmaması bir yana, sinematografi-kurgu birlikteliği de yaratık görsel efektlerini öne çıkarabiliyor. Sevimsiz diyaloglara odaklanmak ve zaaf aramaktan olup bitene odaklanamıyoruz. Smith’in yerine ‘çırak’ olarak sadece yakışıklılığı ve ses tonuyla idare eden Hemsworth’ü koymak adeta intihara yol açıyor!


'BEKÇİ': YERLİ SİNEMANIN 'FAUST'U OLABİLİYOR MU?

ımdb

FİLMİN NOTU: 4.1

Resim
Roger Corman’ın “Premature Burial”ı ile Goethe’nin ‘Faust’unu birleştiren bir fantastik dram denebilir. “Bekçi”, özellikle Turan Özdemir’in özverisi ve yönetmeninin entelektüelliğiyle zaman zaman parlayabilen vasat bir film.
 
İÇİNDEN GOETHE, ÇEHOV VE KLASİK MÜZİK GEÇEN BİR YAPIT
 
Sinemada ‘mezarlık bekçisi’ motifinin kullanılmasına alışığız. Ama filmlerin merkezine yerleştiği çok da görülmüş bir durum değildir. Roger Corman, “Ölmeden Gömülenler”de (“Premature Burial”, 1962) sinema tarihinin bilinen ilk renkli zombi filmlerinden birine imza attığında böyle bir karakteri başrole yerleştirmişti. O zaman Ray Milland’ın tiplemesi tarihe geçmişti.
 
Durmuş Akbulut, “Bekçi”de (2018) onun ardılı bir karakteri merkezine alıyor. Salih’i Turan Özdemir canlandırıyor. Onun yaşadığı fantastik yolculuk da filmin ‘Faust damarı’, ‘Çehov etkisi’ ve ‘hayalet öyküsü’yle cebelleşmesine alan açma peşinde. Bu da bolca gizemli bir yapıtın içinde gerçekleşiyor. Klasik müzik ise entelektüellik depoluyor.
 
İzleyenler için yönetmenin ikinci eseri “Kiraz Mevsimi” (2018) kadar aceleye getirilmiş TV ucuzluğunda bir film değil bu. İlk uzun metrajında Akbulut açısından gerçekten bir bilinç, bir yönetmenlik zekası görüyoruz. Ama bu iyi niyet, özellikle karanlıkta patlayan ışığın, işlevsizleşen kameranın anlamsızlığıyla devre dışı kalabiliyor. Ama Faust öyküsünü, ruhunu Mephisto’ya satan karakteri anlamlı hale getirmek bu melankolik atmosferde zor değil.
 
ALİ ÖZGENTÜRK’ÜN ‘BEKÇİ’SİYLE YARIŞABİLİYOR MU?
 
Serdar Özdemir’in sinematografisi filmi yukarı taşımıyor, yeri geldiğinde gerilla usulüyle dolduruyor. Boş çabalara saplanıp kalıyor. Bu da ister istemez Ole Bornedal’ın bir Amerikan yeniden çevrimine malzeme olmuş “Gece Bekçisi” (“Nattevagten”, 1994) kadar etkili bir gece bekçisi temsili görmemizi engelliyor.
 
Türkiye sinemasında Venedik’te ana yarışmaya girmiş, Ali Özgentürk’ün en iyi filmlerinden “Bekçi”, Müjdat Gezen’in ‘fabrika bekçisi’ tiplemesiyle de iz bırakmıştır. 2018 mamulü “Bekçi”, Eisenstein etkili deneyci kurgusu ve mizah-dram arasındaki tonuyla tuhaflaşan o klasikleşen yapıtın seviyesine yaklaşmaktan uzak. Ama Gezen ile Özdemir’in karakterleri farklı yumurta ikizleri olabilir.
 
Akbulut, bütünlüklü bir filme imza atamasa da gotik korku-şeytan filmi-perili ev filmi-gizem filmi arasında gidip gelen yapısıyla sarıp sarmalıyor. Merak unsuruyla seyirciyi avcuna alabiliyor. Entelektüel okumalarıyla da edebiyattan felsefeye uzanan alt metinler sunuyor. Fakat bir sonuç alma konusunda fazla özgüvenin de mağduru oluyor.



KEREM AKÇA’NIN VİZYON FİLMLERİ İÇİN YILDIZ TABLOSU:
 
ADALETSİZ (DRAGGED ACROSS CONCRETE): 2.9
ALADDIN: 4.5
ALEM-İ CİN 2: 3.1
ASTRAL SEYAHAT: 0.6
AVENGERS: ENDGAME: 4.5
AYKUT ENİŞTE: 5.4
BAĞCIK: 0.8
BÜYÜLÜ GECELER: 5
ÇİFTE HAYATLAR (DOUBLES VIES): 5.8
DÜZENBAZLAR (THE HUSTLE): 3.1
EKSİ BİR: 4.8
EN SEVDİĞİM KUMAŞ (MY FAVOURITE FABRIC): 5
ENES BATUR GERÇEK KAHRAMAN: 4.5
EVCİL HAYVANLARIN GİZLİ YAŞAMI 2 (SECRET LIFE OF PETS 2): 3
GODZILLA II: CANAVARLAR KRALI (GODZILLA II: KING OF THE MONSTERS): 2.5
GÖLGE SAVAŞÇI (YING): 6.8
GRETA: 6.4
GÜN BATIMI (SUNSET): 6.9
GÜVERCİN HIRSIZLARI: 4
HANGİSİ DAHA MUTLU?: 3.4
HELLBOY: 6.5
HIGH LIFE: 6.9
İÇERDEKİLER: 2.7
JOHN WICK 3: 6.3
KARANLIK LANET (THE DARK): 5.5
KRAL MİDAS’IN HAZİNESİ: 1.4
KUKLALI KÖŞK: 3.4
MA: 2.8
MASUMİYETİN DAYANILMAZ ÇEKİCİLİĞİ (BLANCHE COMME NEIGE): 6.5
ONUN FİLMİ: 5.8
POKEMON DEDEKTİF PIKACHU: 5.7
SINIR (GRANS): 5.6
SUİKASTÇI (THE ASSASSİN’S CODE): 2.9
ŞAMPİYONLAR (CAMPEONES): 3.5
ŞEYTAN GÖZ (DEMON EYE): 2.4
ŞEYTANIN KAPISI (THE DEVIL’S DOORWAY): 6.5
TEMİZLİKÇİ (THE CLEANING LADY): 3.5
X-MEN: DARK PHOENIX: 5.5
YUVA: 7
 

Powered by Create your own unique website with customizable templates.