SİNEMA YAZARI KEREM AKÇA'NIN RESMİ WEB SİTESİ
  • Ana sayfa
  • Biyografi
  • Vizyon
    • 26 Nisan 2019
    • 3 Mayıs 2019
    • 10 Mayıs 2019
    • 17 Mayıs 2019
    • 31 Mayıs 2019
    • 7 Haziran 2019
    • 14 Haziran 2019
    • 21 Haziran 2019
    • 28 Haziran 2019
    • 5 Temmuz 2019
    • 12 Temmuz 2019
    • 19 Temmuz 2019
    • 26 Temmuz 2019
    • 2 Ağustos 2019
    • 9 Ağustos 2019
    • 16 Ağustos 2019
    • 23 Ağustos 2019
    • 30 Ağustos 2019
    • 6 Eylül 2019
    • 20 Eylül 2019
    • 27 Eylül 2019
    • 4 Ekim 2019
    • 11 Ekim 2019
    • 18 Ekim 2019
    • 25 Ekim 2019
    • 1 Kasım 2019
    • 8 Kasım 2019
    • 15 Kasım 2019
    • 22 Kasım 2019
    • 29 Kasım 2019
    • 6 Aralık 2019
    • 13 Aralık 2019
    • 20 Aralık 2019
    • 27 Aralık 2019
    • 3 Ocak 2020
    • 10 Ocak 2020
    • 17 Ocak 2020
    • 24 Ocak 2020
    • 31 Ocak 2020
    • 7 Şubat 2020
    • 14 Şubat 2020
    • 21 Şubat 2020
    • 28 Şubat 2020
    • 6 Mart 2020
    • 13 Mart 2020
    • 22 Mayıs 2020
    • 29 Mayıs 2020
    • 5 Haziran 2020
    • 18 Haziran 2020
    • 26 Haziran 2020
    • 10 Temmuz 2020
    • 17 Temmuz 2020
    • 24 Temmuz 2020
    • 29 Temmuz 2020
    • 7 Ağustos 2020
    • 14 Ağustos 2020
    • 21 Ağustos 2020
    • 28 Ağustos 2020
    • 4 Eylül 2020
    • 25 Eylül 2020
    • 2 Ekim 2020
    • 9 Ekim 2020
    • 6 Kasım 2020
    • 11 Aralık 2020
    • 14 Mayıs 2021
    • 9-11 Haziran 2021
    • 25 Haziran 2021
    • 2 Temmuz 2021
    • 16 Temmuz 2021
    • 23 Temmuz 2021
  • Eleştiri
    • 52 Salı (2013)
    • A Ghost Story (2017)
    • Acı Aşk (2009)
    • Aether (2019)
    • Akvaryum (2009)
    • Ali Kundilli 2 (2016)
    • Anarşi (2014)
    • Annabelle (2014)
    • Ant-Man (2015)
    • Apollo 11 (2019)
    • Ara (2007)
    • Aşırıcılar (2010)
    • Aşkın (500) Günü (2009)
    • Ayı Paddington (2014)
    • Babylon 2022
    • Beyaz Tanrı (2014)
    • Bir Zamanlar Anadolu'da (2011)
    • Bombshell (2019)
    • Buhar Çocuk (2004)
    • Camp X-Ray (2014)
    • Can Dostum (2011)
    • Cats (2019)
    • Cennet (2014)
    • Chi-Raq (2015)
    • Creed (2015)
    • Çalgı Çengi (2011)
    • Çöl Kraliçesi (2015)
    • Deepwater Horizon (2016)
    • Delikanlı (2010)
    • Doğulu Çocuklar (2013)
    • Dünyanın En Güzel Kokusu (2016)
    • Eyyvah Eyvah (2010)
    • Fatih'in Fedaisi: Kara Murat (2015)
    • Futbol A.Ş. (2004)
    • Geceler ve Haftasonları (2008)
    • Geçmiş (2013)
    • Genç Pehlivanlar (2016)
    • Gençlik (2015)
    • Geronimo (2014)
    • Gişe Memuru (2010)
    • Görevimiz Tehlike 4 (2011)
    • Güeros (2015)
    • Havana'ya Dönüş (2014)
    • Herkese Karşı Tek Başına (1998)
    • Hoşçakal (2011)
    • House of the Devil (2009)
    • Il Divo (2008)
    • İki Aşık (2008)
    • İki Gün ve Bir Gece (2014)
    • İnsanları Seyreden Güvercin (2014)
    • İstemsiz (2008)
    • İtiraflar (2010)
    • Joe (2013)
    • John Wick (2014)
    • Jojo Rabbit (2019)
    • Kan Arzusu (2009)
    • Kara Panter (2018)
    • Kar Beyaz (2010)
    • Kızıl Amnezi (2014)
    • Kızkardeşim Evleniyor (2007)
    • Kimliksiz (Unknown) (2011)
    • Kör Nokta (2009)
    • Körfez (2017)
    • Kurt Çocuklar (2012)
    • Labirent: Ölümcül Kaçış (2014)
    • Lanet (2012)
    • Limonata (2015)
    • Locke (2014)
    • Mahmut ile Meryem (2013)
    • Makul Davranış (2014)
    • Mamma Mia (2008)
    • Manhattan'da Sihir (2007)
    • Milyoner (2008)
    • Morg Görevlisi (2010)
    • Mumya: Ejder İmparatorunun Mezarı (2008)
    • Nuh Tepesi (2019)
    • Nükleer Santral (2013)
    • Ölümümün Hikayesi (2013)
    • Özgürlüğe Doğru (2007)
    • Pacific Rim (2013)
    • Peri Ağzı Olmayan Kız (2019)
    • Piercing (2018)
    • Prometheus (2012)
    • Saint Laurent (2014)
    • Saksı Olmanın Faydaları (2012)
    • Salgın (2011)
    • Scott Pilgrim Dünya'ya Karşı (2010)
    • Selah and the Spades (2019)
    • Sleuth (2007)
    • Soysuzlar Çetesi (2009)
    • Speed Racer (2008)
    • Starlet (2012)
    • Şanslı Slevin (2006)
    • Tabanca (2005)
    • Tenet (2020)
    • Tek Başına Bir Adam (2009)
    • Tinker Tailor Soldier Spy (2011)
    • Ve Perde: Sils Maria (2014)
    • Whiplash (2014)
    • Wolverine 3D (2013)
    • Yenilmezler (2012)
    • Yılın Kadını (1942)
    • Ziyaretçiler (2008)
  • Röportajlar
    • Béla Tarr
    • Ben Affleck
    • Carlos Reygadas
    • Gaspar Noé
    • Jessica Chastain
    • Jim Sheridan
    • Kati Outinen
    • Morgan Freeman
    • Rutger Hauer
    • Steven Soderbergh
    • Tsai Ming-Liang
    • Volker Schlöndorff
  • Yönetmenler
    • Aleksei German
    • David Lynch
    • Jean-Luc Godard
    • Jim Jarmusch
    • Luc Besson
    • Stanley Kubrick
    • Steven Spielberg
  • Klasikler
    • Branded to Kill (1967)
    • Double Suicide (1969)
    • Katil Doğanlar (1994)
    • King Kong (1933)
    • Maymunlar Cehennemi (1968)
    • Performance (1970)
    • Tatlı Hayat (1960)
  • Diğer yazılar
    • Oscar >
      • 74. Altın Küre tahminleri
      • 75. Altın Küre aday tahminleri
      • 76. Altın Küre tahminleri
      • 77. Altın Küre tahminleri
      • 78. Altın Küre aday tahminleri
      • 78. Altın Küre tahminleri
      • 73. Bafta aday tahminleri
      • 74. BAFTA ödül tahminleri
      • 27. SAG aday tahminleri
      • 92. Oscar tahminleri
      • 27. SAG tahminleri
      • Oscar 2021 Belgesel Kısa Listesi Tahminleri
      • 2021 National Board of Review tahminler
      • 79. Altın Küre aday tahminleri
      • 2022 Kısa Liste Tahminleri
      • 79. Altın Küre tahminleri
      • 2022 Meslek Birlikleri aday tahminleri
      • 75. Bafta aday tahminleri
      • 28. SAG tahminleri
      • 2022 Indie Spirit Tahminleri
      • 2022 DGA tahminleri
      • 75. BAFTA ödül tahminleri
      • 2022 PGA+WGA tahminleri
      • 94. Oscar tahminleri
      • 32. Gotham ödül tahminleri
      • 32. EFA ödül tahminleri
      • 80. Altın Küre aday tahminleri
      • 2023 Kısa Liste Tahminleri
      • 80. Altın Küre tahminleri
      • 29. SAG aday tahminleri
      • 33. PGA aday tahminleri
      • 76. Bafta aday tahminleri
    • Dosyalar/En İyiler listeleri >
      • 2019'un En İyi 20 Yerli Filmi
      • 2019'un En İyi 50 Yabancı Film (Vizyon)
      • 2019'un En İyi 15 Netflix Filmi
      • 2000-2010 arası en iyi 10 müzikal
      • 2010'ların En İyi 30 Yerli Filmi
      • 2010'ların En İyi 15 Spor Filmi
      • 2010'ların En İyi 15 Müzikal Filmi
      • 2010'ların En İyi 18 Western'i
      • 2010'ların En İyi 16 Aksiyon Filmi
      • 2010'ların En İyi 25 Gençlik Filmi
      • 2010'ların En İyi 30 Belgeseli
      • 2010'ların En Özgün 35 Aşk Filmi
      • 2010'ların En Özgün 30 Animasyonu
      • 2010'ların En iyi 40 Fantastik Filmi
      • 2010'ların En iyi 50 Suç Filmi/Neo-Noir'ı
      • 2010'ların En iyi 60 Korku Filmi
      • 2010'ların En Özgün 75 Bilimkurgu Filmi
      • 2010'ların En Özgün 50 Komedi Filmi
      • 2016'nın En İyi 35 Yabancı Filmi
      • 2016'nın En İyi 15 Yerli Filmi
      • 2015'in En İyi 35 Yabancı Filmi
      • En İyi 15 Hapishane Filmi
      • En İyi 10 Seçim Filmi
      • En İyi 15 müzisyen biyografisi filmi
      • 2020'nin En İyi 15 Yerli Filmi
      • 2020'nin En İyi 15 Yabancı Filmi (Fiziksel Vizyon)
      • Kabuslar Evi Mini Dizisi
      • 2020'nin En Zayıf 70 Yabancı Filmi
      • 2021'in En İyi 30 Yabancı Dijital Filmi
      • 2021'in En İyi 20 Yabancı Sinema Filmi
      • 2021'in En İyi 15 Yerli Filmi
      • 2022'nin En İyi 30 Amerikan Filmi
      • 2022'nin En İyi 70 Uluslararası Filmi
    • Festivaller >
      • Berlin / 2017 Jüri İzlenimleri
      • Cannes / 2009 - 3
      • Toronto / 2010 - 2
    • Bize de bekleriz >
      • Doomsday (2008)
      • Bize de bekleriz: Hansel ve Gretel (2007)
      • Bize de bekleriz: High Art (1998)
      • Bize de bekleriz: Margaret (2011)
      • Bize de bekleriz: Miracle at. St Anna (2008)
      • Bize de bekleriz: Predestination (2014)
      • Rocket Science (2007)
      • Bize de bekleriz: Somersault (2004)
      • Bize de bekleriz: Sugar (2008)
      • Bize de bekleriz: Super (2010)
      • The Brøken (2008)
      • Bize de bekleriz: Vinyan (2008)
    • Sürpriz DVD >
      • Napoleon Dynamite (2004)
  • İletişim

GENÇLİK FİLMLERİNİN 'RASHOMON'U

ımdb

16/02/2011 - Habertürk

FİLMİN NOTU: 8.6

Resim
“Rashomon”un film modelini gençlik filminin içine sokan, ancak ortaya çıkan şeyin hikaye kurgusunu da tepetaklak eden bir eser. ‘Lisede şiddet’ meselesinin izinde “Fil”in temasını ve “Ölüm Oyunu”nun interaktif estetiğini bir araya getiren çığır açıcı bir yapıt. “İtiraflar”, 2. Japon Yeni Dalgası’nın ana anlatıyı ve akışı bozmaya ilişkin bütün öğelerini içinde bulundururken, özündeki aile ve eğitim sistemini hedef alan toplumsal şiddet eleştirisini de temeline ulaştırmayı beceriyor. Gerçek anlamda interaktif estetikli bozucu bir gençlik filmi ya da video klip estetiğinden yeni bir dil üreten bir sinema şöleni olarak anılabilir. 2000’lerde çıkış yapan Tetsuya Nakashima’nın filmografisini takibe almak bir zorunluluk artık!

Yüksek volümlü bir klasik müzik ezgisi ve bir anlatıcı sesiyle açılır celse. Bu ses, öğretmenliği bırakacak orta yaşlarında bir kadına aittir. Kadın, öğrencilerine seslenmektedir. Onun bu konuşmasına kulak veren kişi sayısı ise bir hayli azdır. Zira bu birey, ilk olarak kendi hayat hikayesini anlatarak başlatır filmi. Ardından okuldaki cinayetten kendisinin sorumlu olduğunu söyler. Bu durum karşısında ‘Şu kişi AIDS’li!’ ibaresini duyan öğrenciler bir anda sarsılır.

‘Soluksuz izlenme’nin tanımını yapan bir sinema şöleni

İşte film de aslında özetini geçtiğimiz bu yaklaşık 45 dakikalık açılış sekansındaki hız, tempo, müzik ve tedirgin edicilik üzerinden akar. Yönetmen 50 yaşını doldurmuş olmasına karşın gençliğin ve onlara aşılanan şiddetin anlatılması konusunda capcanlı bir sinema dili oturtur burada. Mavi filtrenin sürekli hakim olduğu, müziğin ise asla kesilmediği bir opera resitali sunar adeta.

Bunun distopik bir gençlik filmi portresi çizdiğini de düşünürüz önce. Sonuna kadar da bu görüşümüzden vazgeçmek için herhangi bir nedenle yüzleşmeyiz aslında. Öyle ki yönetmen bu ‘…nın itirafı’ olarak perdeye yansıyan anlatı boyunca aralara sokulan flashback ‘an’ları için; 16 mm ile çekilmiş sarı yalıtımlı bölümleri, bir dikiz aynasından sıkışmış çocukların eve gitme görüntüsünü ve evin önündeki karakterlerin yavaş çekimle resmedilmesini kullanır. Asla da bu üç açının dışına çıkmaz. Başka yerlerde kayda değer bir şey oluyorsa da bu durumu umursamayarak adeta ‘röntgenci internet kamerası’ duruşunu harekete geçirir.

Ana anlatıyı bozarken okuldaki şiddet eğilimini incelemeye soyunur

Ne bir ev, ne bir karakter, ne de bir olay örgüsü görürüz. Zaten bu anlatı, popüler bir sinema dili gibi dursa da esasen yönetmenin hikaye kurgusunu ve ana anlatıyı bozmak için yerleştirdiği bir numaradır. Öyle ki Nakashima, burada temelde okulda işlenen cinayetlerin zanlısını araştırmak için yola çıkmıştır. “İtiraflar” (“Kokuhaku/Confessions”, 2010) da zaten bu durum ya da onun toplumsal ve psikolojik etkileri üzerine bir film.

Yani Gus Van Sant’in “Fil”i (“Elephant”, 2003), Kinji Fukasaka’nun “Ölüm Oyunu” (“Batoru rowaiaru/Battle Royale”, 2000) ve Antonio Campos’un “Okul Çıkışı” (“After School”, 2008) ile akrabalık ilişkisi kuruyor. Avustralya Yeni Dalgası'nın ikinci kuşağına mensup Murali K. Thalluri'nin 2006 tarihli stilize ilk filmi "2:37" (2006) ile ise kardeşlik... Orada 'gençlik whodunit filmi' alanında başarılı bir deneme vardı. Ama melez bir yapıdan ziyade bilinen akış izleniyordu.

İtirafların bozduğu bir hikaye kurgusu

Burada yönetmen, filmini basit sözlerle tanımlamaktan ‘şiddet’le kaçınıyor. Zira bu durumu sözünü ettiğimiz filmlerde alışık olduğumuz giriş, gelişme ve sonuç bölümlerinden ziyade; Nakashima’nın önce sonucu öğrenmemizi sağlayan bir açılış sekansı kullanmasından anlayabiliriz. Bunun peşinden bölük pörçük bir hikaye kurgusuyla olaya farklı ağızlardan bakış atması da şaşırtıcı değil.

Bunların birinin yeni öğretmene, diğerlerinin üç öğrenciye ait olduğuna tanıklık edebiliriz bir çırpıda. Hepsinin ‘…nın itirafı’ yazısıyla perdede beliren bölümleri de aynı yapıda devam eder zaten. Bunun yanında temponun bir an bile durmaması izleyicinin hikayenin içine girme şansını elinden alır. Yani video klip estetiği tersine bir etki yaratır burada.

Bu doğrultuda da yönetmen; “İtiraflar”da “Rashomon” (1950) ekolünden bir gençlik filmi üretmek için yola çıktığını kanıtlar. “Wonderland” (2003), “Korkunç Orakçı” (“La Commera Secca”, 1962) gibi filmlerde de uygulandığını gördüğümüz ‘bir cinayete farklı bakışlarından göz atmak’ formülünün burada bozulduğu söylenebilir. Zira bu formülün ezberine göre, önce girişi görürüz, ardından bakış açılarına geçeriz.

“Ölüm Oyunu” gibi başlayıp “Rashomon”un yapısını alt üst etmiş

Yönetmen ise girişini “Ölüm Oyunu”ndaki gibi yaparak izleyiciyi rahatsız ederken, öğrencilerin okul sınıfınının içindeki sıkışmışlıklarını yansıtmayı seçer. Yani bir bakıma Çağan Irmak’ın yüksek bir beceriksizlik ile “Bana Şans Dile”de (2001) yapamadığı burada tamamına erer.

Bu açılışın devamında gördüğümüz tek anların; inadına balık gözü açılımı gibi duran sahneler ve geniş alanı kavrayan dikiz aynası yakın planlarıyla çekilen yürüyüşler olması da bozucu ruhun bir devamı niteliğindedir adeta. Lafın özü gençliğin hayatında her şey öylesine steril ve tekdüzedir ki, bu yaşamda ‘yavaş çekim’ de bir o kadar aktif hale gelir kendiliğinden...

İmgeler ve onların gençlik üzerinde yarattığı etki üzerine bir eser


“İtiraflar”, bu sözünü ettiğimiz formülü bozarken internet gençliği, ailede yetiştirilme gibi konulara da bakış atar. Temelde ise bizi bir oyunun içine sokmayı amaçlayarak “Ölüm Oyunu”na yakın durur. Yüksek sinema duygusu ve bozucu yapısıyla da yönetmenin Sion Sono, Takashi Miike, Sogo Ishii gibi isimlerle birlikte Genç Japon Yeni Dalgası’nın ya da 2. Japon Yeni Dalgası’nın içindeki yerini sağlamlaştırmaya yaratan bir eser olarak anılabilir.

Öyle ki burada ne gerçek bir anlatı, ne gerçek bir açı, ne gerçek bir hikaye, ne de gerçek bir dramatik akış mevcut. Sadece imgeler ve onların gençlik üzerinde yarattığı ‘tedirgin edici’ etki üzerine bir film bu. Şiddetin okullarda gelişimine böylesi yenilikçi bir çözüm bulurken 2000’lerdeki eğilimlerden de besleniyor bolca “İtiraflar”. 106 dakika boyunca müziğin volümünün bir an bile kısılmaması ise dikkat çekici bir sinema yapıtıyla yüzleşmemizi sağlıyor.

En kısa tanımıyla ‘gençliğin itirafları’ üzerine uzun metrajlı bir video klip ya da şiirle yüzleşiyoruz burada. Filmin bu doğrultuda yaptıklarının lineer akışın dışına çıkar görünüme bürünmesi, birazcık da yönetmenin psikolojik ve öznel yaklaşımda bulunma arzusuna bağlanabilir. Tetsuya Nakashima da zaten esasen bundan sonuç alıyor ve gençlik filmine yenilikçi bir yorum katıyor. Türün içinde “Fil”, “Okul Çıkışı”, “Ölüm Oyunu”, “Lilly Chou-Chou Hakkında Her Şey” (“Riri Shushu No Subete”, 2001) kadar uç noktalarda bir deneme sunduğu da söylenebilir.


Powered by Create your own unique website with customizable templates.